ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ

Γράφει ο Κώστας Βενετσάνος 
http://ebdomi.com/

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ Δόσεις...

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ

«…Υπάρχουν δάνεια τα οποία είχαμε συνάψει το 1985, για παραάδειγμα, […] με περίοδο αποπληρωμής είκοσι πέντε χρόνια, δηλαδή αποπληρώθηκαν το 2010 (πέρυσι).

Το 1 δισεκατομμύριο εκείνης της εποχής, πόσο νομίζεται ότι αποπληρώθηκε; Πενήντα έξι» (56 δις)!!!

Εμμ. Κεφαλογιάννης

Αυτά τα συνταρακτικά αποκάλυψε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, από βήματος της Βουλής, κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης Παπαδήμου (15/11/2011). Ουδείς τον διέψευσε. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;

Αντιλαμβάνεστε τι αντιπροσωπεύουν τα 56 δις που πληρώσαμε πέρυσι; Το ένα έκτο (1/6) του δημόσιου χρέους.

Ο πρ. Υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας είχε δηλώσει στην εφημερίδα μας ότι από τα 360 δις που χρωστάμε τα 211 είναι τόκοι! Δηλαδή το 60% του χρέους είναι τόκοι! Τον θυμόσαστε τον Γούκο απ’ τα Γιάννενα; Αυτός που είχε κάνει το όνομά του, την δεκαετία του ’80, συνώνυμο της τοκογλυφίας;

Ο Αλέξης Τσίπρας είχε πει χαρακτηριστικά στη Βουλή: «Ο Γ. Γούκος ήταν άγγελος μπροστά στους Ευρωπαίους και Αμερικανούς τοκογλύφους» (6/2010) κατά τη συζήτηση επίκαιρης ερώτησης). Ο Γούκος όμως πήγε φυλακή.

Οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί μεγαλοτοκογλύφοι, καθώς και οι “αξιότιμοι” τοποτηρητές τους, μας υπαγορεύουν πότε και αν θα κάνουμε εκλογές και μας ζητούν δεσμεύσεις με υπογραφές:

«Θέλουμε μια υπογραφή από αυτόν τον κύριο Σαμαρά», δήλωσε ο Υπουργός οικονομικών της Ολλανδίας, κάποιος κύριος Γιάγκερ και συμπλήρωσε: «διαφορετικά οι Έλληνες δεν θα πάρουν χρήματα, σε καμμία περίπτωση».

Μάααλιστα! Αυτός ο κύριος και κάθε Σόιμπλε, που έπαθε ακράτια γέλωτος προ ημερών, σε βάρος της Ελλάδας, θα καταπίνανε τη γλώσσα τoυς αν υπήρχε ελληνική κυβέρνηση, πολιτική ηγεσία που δεν παρίσταναν δουλοπρεπώς τα «καλά παιδιά», αλλά τους περήφανους Έλληνες!

ΔΕΝ τα χρωστάμε αυτά τα λεφτά και ΔΕΝ πρόκειται να τα πληρώσουμε.

Αν μια άξια πολιτική ηγεσία «αυτός ο κύριος Σαμαράς» π.χ. τους έλεγε αυτά που είπε ο Κεφαλογιάννης ότι δηλαδή δεν γίνεται να πληρώσουμε 1 δις, 56 φορές επάνω. Ότι δεν γίνεται να πληρώσουμε ένα ετήσιο ακαθάριστο Εθνικό προϊόν (ΑΕΠ) για τόκους στους τοκογλύφους, κι ακόμα ν’ απαιτήσει την εξόφληση του κατοχικού αναγκαστικού δανείου των Γερμανών, από την κατεχόμενη Ελλάδα και τις πολεμικές επανορθώσεις βεβαίως – όταν οι Ολλανδοί μάζευαν τουλίπες – τότε θα κατάπιναν τη γλώσσα τους.

Αλλά η πολιτική μας ηγεσία – πλην της αριστεράς – ΔΕΝ τολμά.

Ακόμη κι «αν σε κρατάνε στο χέρι» , ακόμη κι αν σε εκβιάζουν, ΔΕΝ ενδίδεις.

Ποιοί «εταίροι», ποιά Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) και «πράσιν’ άλογα»! «Πράσσειν (πράττειν) άλογα, άδικα και παράλογα είναι το σύνθημά τους αρκεί να αποφέρει κέρδη στο βωμό του Μαμωνά, της κενότητάς τους και της απληστίας τους.

Σταυροφόροι της αρπαγής, της απληστίας και της αδικίας, διαχρονικά. Από τους Ρωμαίους ακόμα, τους Φράγκους, τους Νορμανδούς, τους Καταλανούς, τους Ενετούς, τους Γενουάτες, τους ΓερμανοΙταλούς πρόσφατα.

Δεν διαθέτουν ψήγματα φιλοσοφικής σκέψης οι άφρονες. Όλοι αυτοί που ανέφερα παραπάνω πέθαναν βεβαίως· ορισμένοι μάλιστα κακήν – κακώς. Πέθαναν, όλοι. Και οι σημερινοί θα πεθάνουν όλοι, είτε το απεύχομαι, είτε όχι.  Κι ο Βενιζέλος θα πεθάνει, κι ο Πάγκαλος, κι ο Παπανδρέου κι εγώ, βεβαίως. Το θέμα είναι τι θ’ αφήσουν πίσω τους. Θα στενοχωρηθούν αυτοί που θα μείνουν για την «απώλεια», ή θ’ ανακουφιστούν γιατί έφυγε ο «σκατόψυχος» που λέει ο λαός, ή θα δοξάσουν και θα θρηνήσουν για την μεγάλη, αλλά αναπόφευκτη απώλεια ενός ήρωα, ενός λαοφιλή, ενός πραγματικού εθνοευεργέτη, ενός αληθινού ηγέτη.

Κλείνω τη φιλοσοφική παρένθεση και επανέρχομαι στην πεζότητα του χρέους. Γράφω γι ‘ αυτό από το 2007. Δεν έχω κουραστεί να επαναλαμβάνομαι, πλουταίνοντας τις γνώσεις και τα επιχειρηματά μου.

Τι για τον Ιουλιανό τον… παραβάτη και τα διδάγματά του για τη δημόσια διοίκηση και την οικονομία, έχω γράψει, τι «πρόσω ολοταχώς προς τον Σόλωνα και τη «Σεισάχθεια» έχω γράψει, τι για τα δημοσιονομικά, της σχολής – όχι του Φρίντμαν και του Σικάγου – αλλά της κυρίας Αιμιλίας και του κυρ- Κώστα έχω γράψει, δοκιμασμένα και επιτυχημένα άπαντα στην πράξη.

Και μη μου πείτε όσοι με διαβάζετε ή με διαβάσατε τώρα δα, ότι «ναι, θα κατάπιναν τη γλώσσα τους, αλλά δεν θα μας έδιναν τη “δόση”». Δεν θα μας έδιναν τη δόση και «δε θα ‘χαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις» Ψέματα!

Είναι χονδροειδές ψέμα των κυβερνώντων, των παρατρεχάμενων και των παπαγάλων τους, που διαθέτουν τα MEGάλα μέσα για να παραπλανούν το λαό, κι άστον να ΣΚΑει στην κατάθλιψη και τον πανικό.

Μισθούς και συντάξεις έχουμε να πληρώσουμε.

Δεν πληρώνουμε τους τοκογλύφους, γιατί δεν πρέπει να τους πληρώσουμε, όχι γιατί είμαστε μπαταχτσήδες.  Γιατί είναι τόκοι τοκογλυφικών δανείων,  γιατί είναι δάνεια τοκογλυφικά για εξόφληση τόκων και δανείων. Γιατί είναι δάνεια αναγκαστικά, για αγορά εξοπλισμών από τους δανειστές μας,

Γιατί μας χρωστάνε

Γι’ αυτό ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΟΣΗ και ΔΕΝ ΕΞΟΦΛΟΥΜΕ προτού ελέγξουμε λογιστικά και δεοντολογικά τα δάνεια, τους όρους και τα επιτόκια. ΔΕΝ κάνουμε παύση πληρωμών, αλλά αναστολή. Θα πληρώσουμε μετά τον έλεγχο, αυτό που πρέπει. Χωρίς spreads, αξιολογήσεις και τρίχες των διεθνών παπατζήδων. Ποιοί χρυσοπληρωμένοι χαρτογιακάδες είναι αυτοί που καθορίζουν ότι η Ιταλία π.χ. θα πουλήσει τα ομόλογά της με 6,7% επιτόκιο και η Γερμανία με 1,7%, που προχθές ακόμη σταμάτησε την πώληση ομολόγων της στο 1,9% γιατί το θεώρησε ασύμφορο. Το είχε ξεκινήσει με 1,1%.

Οι οικονομολογούντες και οι χρηματιστές μου λένε ότι τα spreads βοηθάνε καθορίζοντας τα επιτόκια ανάλογα με την φερεγγυότητα και την πιστοληπτική ικανότητα κάθε χώρας. Παίρνουν δηλαδή υψηλό επιτόκιο επειδή φοβούνται ότι θα τα χάσουν, εντείνοντας έτσι την πιθανότητα λόγω των υψηλών επιτοκίων. Ε, λοιπόν ήρθε ο καιρός να χάσουν αυτά που δεν πρέπει να πάρουν, δεοντολογικά και συγκριτικά.

Υπάρχει κι ένα τελευταίο επιχείρημα πίσω από το οποίο κρύβονται οι διεθνείς τζογαδόροι που ενδιαφέρονται, αφού καταχρεώσουν τις χώρες, να τις ελέγξουν πλήρως και να τις αγοράσουν μπιτ-παρά: «Τι θα γίνει με τα λεφτά των μικροεπενδυτών που θα χάσουν τις οικονομίες τους»; Λυπάμαι, αλλά αυτοί θα χάσουν το περίσσευμά τους. Ας σκεφτούν αυτούς που χάνουν τη δουλειά τους, τα σπίτια τους και το πενιχρό εισόδημά τους για να ζήσουν, όχι για να αποταμιεύσουν. Και σας πληροφορώ πως ένας πολύ δικός μου άνθρωπος έχει χάσει όλες του τις οικονομίες στην Αργεντινή. Δεν είμαι αδιάφορος, λοιπόν.

Εάν ακολουθήσουμε τη μεθόδευση της Ε.Ε., του Παπανδρέου – Βενιζέλου και της τρικομματικής κυβέρνησης του τραπεζίτη Παπαδήμου, θα γίνουμε σύντομα… Εκουαδόρ (Ισημερινός).

«Σήμερα το Εκουαδόρ είναι αναγκασμένο να διαθέτει το 50% σχεδόν του κρατικού προϋπολογισμού στην εξόφληση του χρέους του. […] το ποσοστό υποαπασχόλησης και ανεργίας ανέβηκε από το 15% στο 70%!»*

Ελλάς, ιδού το Εκουαδόρ. Το μέλλον σου εντός των πυλών.

–––––––––––––

1. John Perkins: Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου, εκδ. 2005.

Σημείωση: Τα στοιχεια δημοσιεύονταν από τον Τζον Πέρκινς το 2005. Μετα την εκλογή όμως του Προέδρου Ραφαέλ Κορέα και την επανεκλογή του το 2009, με 52%, τα πράγματα βελτιώθηκαν για τη χωρα.

Ο Ρ. Κορέα, το Δεκέμβριο του 2008 ανακοίνωσε - χωρίς να συμβουλευτεί καμμιά Άγγελα - ότι η χώρα του αποφάσισε να αναστείλει την αποπληρωμή του 40% του εξωτερικού χρέους της, για τρίτη φορά μέσα σε 14 χρόνια, γιατί παρουσιάστηκαν παρατυπίες στις διαπαγματεύσεις... όχι μόνο αποθετικά, αλλά και θετικά: Ελλάς, ιδιού το Εκουαδόρ (Ισημερινός), λαμπρό παράδειγμα, λαμπρού ανδρός, με εμφανή τα ανδρικά χαρακτηριστικά του.

Η κρυψορχία είναι νόσος, με πιθανή συνέπεια την ανικανότητα τεκνοποιίας.