«Κωλοαλβανέ, αν εσύ δεν θες να μάθεις γράμματα, οι Ελληνες θέλουν». Οταν το άκουσε αυτό ο συμμαθητής μου ήταν σαν τον ντουφεκίσανε. Αλλά τι να περιμένεις από έναν καθηγητή που μας λέει να μην τρώμε ψάρια γιατί το Αιγαίο έχει μολυνθεί από τα πτώματα των μεταναστών; Και πως όλα θα στρώσουν όταν βρεθεί ο νέος Μεταξάς;». Η Αναστασία από τη Σάμο ήταν χειμαρρώδης στην περιγραφή της. Οπως και τα περισσότερα παιδιά που ανέβηκαν στο βήμα.
Παιδιά που φοιτούν σε σχολεία παγωμένα, παιδιά που πρέπει να αλλάξουν δυο και τρία λεωφορεία και δεν έχουν τα ναύλα, παιδιά με δασκάλους εξαθλιωμένους ή υπό απόλυση και, το κυριότερο, παιδιά που δεν τα ακούει κανείς.
«Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως στις δεκάδες μεταρρυθμίσεις που πραγματοποίησαν αλλεπάλληλοι υπουργοί και ειδικοί, κανένας δεν ρώτησε τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους μαθητές. Εδώ λοιπόν θα σας ακούσουμε χωρίς καμία λογοκρισία», είπε από το βήμα ο καθηγητής Χρήστος Ιωαννίδης, η ψυχή των Schooligans. Και όντως τα παιδιά, μετά τις πρώτες αμήχανες στιγμές, άρχισαν να ξεδιπλώνουν την αόρατη σε εμάς τους μεγάλους καθημερινότητά τους.
«Εχω έναν συμμαθητή που μοιάζει με γκέι, δεν είναι όμως. Ο καθηγητής μας τον κοροϊδεύει συνεχώς. Μια μέρα του είπε: «αν έπεφτες από την ταράτσα και σκοτωνόσουν, θα έκανα τον σταυρό μου»», είπε ο Γιώργος από τον Κορυδαλλό.
«Δυστυχώς ούτε ένας γκέι μαθητής δεν είναι μαζί μας. Πολλές φορές χαίρομαι που είναι κλειστές οι πόρτες του συλλόγου καθηγητών και τα παιδιά δεν ακούνε πώς τα σχολιάζουν», απάντησε ο Χρήστος Ιωαννίδης. Ο συνειρμός με την ιστορία της νεαρής τρανς που στις αρχές του μήνα πήγαν να κάψουν οι συμμαθητές της υπό την ανοχή της διεύθυνσης του νυχτερινού σχολείου είναι αναπόφευκτος…
Τα παιδιά αναφέρθηκαν σε περιστατικά βίας και κακοποίησης στο σχολείο, στη δράση νεοναζί ομάδων, στην αδιαφορία των εποπτικών μηχανισμών. Εμπειρογνώμονες τα ενημέρωσαν εκτενώς για τα δικαιώματά τους και τα προέτρεψαν να διεκδικούν το δίκιο τους και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες συλλογικής έκφρασης που τους δίνουν τα σχολικά συμβούλια.
Στο διάλειμμα πλησιάζω ένα ωραίο αγόρι, που ακούει μουσική μόνο του σε μια γωνιά. Πώς σου φαίνεται το συνέδριο, τον ρωτάω. «Καλά είναι όλα αυτά, αλλά δεν τα πιστεύω. Ο πατέρας μου είναι άνεργος κι η μάνα μου όπου να ΄ναι θα απολυθεί. Κι εμείς εδώ μιλάμε για δημοκρατία στο σχολείο; Ποιο σχολείο; Αυτό που δεν θα υπάρχει σε λίγο καιρό; Και ποια δημοκρατία; Ασ” το μωρέ, δεν θέλω να σου πω τίποτα άλλο. Ούτε το όνομά μου να γράψεις». Ο πιτσιρίκος είναι 16 χρονώ… Καληνύχτα σας.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με υβριστικό ή προσβλητικό περιεχόμενο θα λογοκρίνονται ή και θα διαγράφονται. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση...