Περιμένοντας την έκτη του Μάη… (Άρθρο της Καίτης Πετράκη)

Γράφει η Καίτη Πετράκη
http://gerakas.org.gr

Περιμένοντας την έκτη του Μάη… Αλήθεια τι περιμένουμε για ακόμη μία φορά! Πολλοί από μας..Ανάσταση αυτό περιμένουμε! Μα πώς θα ρθει η πολυπόθητη αφού ως τώρα κανείς μας δεν έκανε την Επανάσταση..έστω τη δική του! Κανείς μας! Καμία υπέρβαση καμία αντίσταση καμία αλλαγή..τίποτα! Όχι η Ανάσταση δεν έρχεται έτσι!

Την άλλη μέρα των εκλογών το πρώτο κόμμα που θα ναι ένα από τα δύο του δικομματισμού μ’άλλα δυό θα κάνουν συνκυβέρνηση!

Οι μέρες που θ’ακολουθήσουν για τον καθέναν από μας θα είναι όλο και πιο γκρίζες όλο και πιο βάρβαρες.. Ότι δεν κόπηκε μέχρι τώρα.. από σύνταξη μέχρι ανάσα μέχρι ζωή..τότε θα κοπεί..μετά την έκτη του Μάη! Όποιος ακόμη σηκώνεται το πρωί για να πάει στη δουλειά του.. μετά από κείνη τη μέρα μάλλον θα »ξεκουράζεται».. Όποιος μπορεί να συντηρεί την πισίνα του να κάνει βόλτες στα μαγιαζιά να γεμίζει τα καφέ των πλατειών..να μην έχει καταλάβει τίποτα απ΄ότι έχει συμβεί γύρω του..μετά την έκτη του Μάη κάτι μου λέει πως θ’αρχίσει πραγματικά ν’ανησυχεί!

Μιά πολύ ωραία φράση..προτροπή..»Έλληνες Ενωθείτε»..μετά την έκτη..ίσως ν’αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα..προς το παρόν είναι »λαϊκιστική ουτοπία»

Απ αυτές τις εκλογές σχεδόν δεν περιμένω τίποτα!

Ξέρω πως ο πατέρας μου θα ψηφίσει ΠΑΣΟΚ κι ο δικός σου ΝΔ! Ξέρω πως εκείνος ο φίλος μου ο συνομήλικός μου θα ψηφίσει ΠΑΣΟΚ κι ένας άλλος ΝΔ..ίσως για κάποια μικρά ή και μεγάλα συμφέροντα! Ξέρω πως κάποιοι ζουν μόνο για το παρόν και διόλου δεν υπολογίζουν το μέλλον.. ούτε αυτό των παιδιών τους!

Από δω και μπρος ο χρόνος θα γυρνά αντίστροφα!

Πέρσυ το καλοκαίρι τότε που χάρηκα πως ο κόσμος ξύπνησε..πέρσυ που η Πλατεία Συντάγματος γέμιζε κάθε μέρα μ’Έλληνες..ναι το είχα πιστέψει πως είμαστε έτοιμοι!

Σήμερα θυμάμαι τις σκηνές από κείνες τις μέρες.. Μ’ένα καφέ στο χέρι και μαλλί της γριάς επαναστάσεις δεν γίνονται!

Όλοι μας τότε ακόμη είχαμε πολλά να χάσουμε! Φέτος το καλοκαίρι δεν θα χουμε τίποτ’άλλο παρά μόνο κάτι βαριές αλυσσίδες..αυτές που έβαλαν στα πόδια μας όσο εμείς κοιμόμασταν! Ίσως θα χάσω τη δουλειά μου μπορεί και το σπίτι μου..φοβάμαι θα χάσω και μερικούς γνωστούς μου.. θα υποφέρω ..θα πεινάσω και θα κρυώσω! Δυστυχώς κατάλαβα πως αν δεν γίνουν όλα αυτά.. τότε η φράση προτροπή που μ’αρέσει..»’Ελληνες Ενωθείτε» θα μείνει μόνο εκεί γραμμένη σε κάτι τοίχους και θα ξεθωριάζει… Είμαι σίγουρη.. εμείς οι Έλληνες θα ενωθούμε.. μα κι επειδή είμαστε τέτοιος ξεροκέφαλος λαός.. για να γίνει αυτό πρέπει μάλλον να δοκιμαστούμε κι άλλο!

6/5/2012….καλή μας ψήφο συν Έλληνες!!!

Kάποτε ψήφιζα ως εξής…
Η πρώτη μου φορά στα δέκα οχτώ μου κάπου στην δεκαετία του ογδόντα.. Στην δεκαετία των μεγάλων αλλαγών και των τεράστιων τομών.. Ο μπαμπάς κι η μαμά.. μου τα είχαν εξηγήσει όλα!
Ήμουν »πανάξια» ψηφοφόρος..με το ψηφοδέλτιο στη τσέπη κάθε τέσσερα περίπου χρόνια ..σταθερή στις »απόψεις μου»!
1996..σαν να χα αρχίσει να κρίνω σαν να χα αρχίσει να αμφισβητώ..εκλογές και πάλι! Ανηφορίζω τον δρόμο προς το εκλογικό κέντρο με μιά σκέψη..αυτήν την φορά θα ψηφίσω κάτι άλλο.. ένα κόμμα μικρό που μου χε φανεί και κάπως πατριωτικό! Κρυφά απ όλους ..μιάς και το κόμμα ήταν »θρησκεία» για τους γονείς και τους γύρω μου! Κρυφά απ τον πατέρα μου που ένιωθε υπερήφανος για την ψηφοφόρο που είχε »φτιάξει»..την κόρη του!
Ναι αυτήν την φορά θα έκανα την υπέρβασή μου!
Εκεί που πήγαινα προς το καθήκον.. σταματά δίπλα μου ένα αυτοκίνητο μ’έναν φίλο ο οποίος προσφέρεται να με πάει στο Σχολείο που ψήφιζα.. Κατά την διαδρομή με ρωτά κι εγώ του απαντώ..
-Όχι.. αυτή τη φορά δεν θα ψηφίσω τους ίδιους!
Η αλήθεια είναι πως μέχρι το εκλογικό κέντρο (διαδρομή πέντε λεπτών περίπου) μου είπε όσα περισσότερα μπορούσε προκειμένου εγώ να μην ξεφύγω της »αλλαγής»…
-Εντάξει.. του είπα.. μείνε ήσυχος!
»Πανάξια» κι απαίδευτη ψηφοφόρος.. πώς να μην ντρέπομαι σήμερα!
1996.. λίγο μετά τις εκλογές ένα κρύο βράδυ στο τέλος του Γενάρη.. η Ελλάδα γέμισε γκρι ζώνες..έχασε και τρία παιδιά της απ αυτά που φορούν την Πατρίδα πάνω τους κι αλώνουν τους αιθέρες!
Μιά Σημαία.. τη δική μας τη Γαλανόλευκη την πήρε τότε ο άνεμος ..φύσαγε πολύ εκείνο το βράδυ..κι οι εθνοσωτήρες μας απ το βήμα της Βουλής είπαν »ευχαριστώ» σε κάτι »φίλους» Αμερικάνους!
1996 Ίμια! Μιά συγνώμη δεν την ζήτησα ποτέ απ αυτούς τους γονείς απ αυτά τ’αδέλφια των τριών Ηρώων! »Συγνώμη» την λέω τώρα και ξέρω γιατί την λέω!
Εκλογές 2000.. εγώ μ’αυτούς τους μεταλλαγμένους ήλιους είχα τελειώσει..χάριζα και τις αλλαγές.. χάριζα τον εκσυγχρονισμό και την Ευρώπη τους και το κοινό τους νόμισμα..για μένα πια δεν υπήρχαν! Για όλους τους άλλους όμως δεν είχαν τελειώσει κι ύστερα από όλα αυτά ο ήλιος ο πράσινος ξανά εκεί μπροστά μου ήθελα δεν ήθελα!
Μας βάζουν στο Ευρώ με ψεύτικα στοιχεία κι εμείς χαιρόμαστε σαν τους Ιθαγενείς με τις χάντρες..Ακόμη και τα χρηματιστήρια και τις αυτοκτονίες ξέχασε ο λαός! Υπογράφουν και το Δουβλίνο 2 σαν χαριστική βολή.. Ευρώ και Δουβλίνο 2 θα στοίχωναν τη ζωή μας..
2004 το έτερο κόμμα στην εξουσία..Σαράντα χρόνια δυό κόμματα και τρεις οικογένειες.. Δυό ίδια κατά τ’άλλα κόμματα χώριζαν τους Έλληνες σε ομάδες! »Παναθηναϊκοί’ και »Ολυμπιακοί»!
Η Πολιτική μας ζωή ..το μέλλον μας.. η Πατρίδα μας..δυό ομάδες που συνεννοημένες μας χάριζαν θέαμα στην αρένα μέχρι που θα ζητούσαν το δικό μας αίμα..
2012.. εύχομαι και παρακαλώ κάθε στιγμή της μέρας μου να μην ξαναψηφίσει κανείς όπως εγώ μέχρι και το 1996!
Να μην ψηφίσει κανείς όπως το 2000 το 2004 και πόσο μάλλον το 2009!
Εύχομαι και εκλιπαρώ ο κάθε ψηφοφόρος να το αξίζει πια να είναι ψηφοφόρος και πριν την τελική του απόφαση να κοιτάξει στα μάτια το παιδί του..πρώτα στα μάτια το παιδί του και μετά στην κάλπη!
Αυτή τη φορά το ψηφοδέλτιο στην τσέπη εμείς πρέπει να το βάλουμε στους γονείς μας!
Εκτός από τον δρόμο του δικομματισμού..των δυό ομάδων της κατοχής του μνημονίου και όσων μας υπόσχονται οι εμπρειστές που τώρα ντύθηκαν πυροσβέστες..οι ψεύτες και οι κλέφτες της ζωής μας.. υπάρχει κι άλλος ένας δρόμος..αυτός του ΟΧΙ!
Προς Θεού Έλληνες..ρίξτε μιά ματιά στο παρελθόν..κοιτάξτε στα μάτια τα παιδιά σας και μετά στην κάλπη!!!