Η ΠΡΟΙΚΑ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ
Ένα Παλληνιώτικο προεκλογικό παραμύθι!
Υπάρχουν κατηγορίες υποψηφίων δημοτικών συμβούλων: μεταξύ αυτών και αυτοί που έχουν μια "προίκα" σταυρών, λόγω παλαιότερης καθόδου τους ή/και εκλογής τους ή/και αξιώματός τους (πχ πρώην δήμαρχοι ή αντιδήμαρχοι κλπ). Για να αποκτήσει κανείς την "προίκα" αυτή είναι αυταπόδεικτο ότι εργάστηκε για την πόλη του και επιτέλεσε έργο, όσο είχε αυτή τη δυνατότητα, αποκτώντας την ανάλογη αναγνωρισιμότητα και δημοφιλία.
Πολλές φορές, όμως, η επί μακρόν ενασχόληση με την "πολιτική", έστω και σε τοπικό/ αυτοδιοικητικό επίπεδο, σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα του κάθε υποψηφίου, μπορεί να έχει "παρενέργειες": η ανάγκη να είσαι "μέσα στα πράγματα", κοινώς να εκλεγείς, υπερισχύει της επιθυμίας για προσφορά, που είναι αυτή ακριβώς που σε "προίκισε" με τόσες ψήφους!
Εκεί μπορεί να παρατηρηθεί το φαινόμενο της θέσης της "προίκας" του υποψηφίου σε "πλειστηριασμό". Κοινώς, τί μου "προσφέρεις" για να σου φέρω τους 500 ή 1.000 ψήφους μου;
Θα με κάνεις αντιδήμαρχο αν εκλεγείς; Οχι; Πάω στον επόμενο/επόμενη...
Εσύ; Θα φύγεις από επικεφαλής, για να μπει αυτός που επιλέγω εγω; Όχι; Πάω στον επόμενο/επόμενη... Εσύ; Πού θα βρεις τέτοια "προίκα" σαν τη δική μου; Δέχεσαι; Yes, I do! Κατακυρώθηκε η "προίκα"!
Φαντάζομαι, ότι η παραπάνω διαδικασία δεν είναι σπάνιο φαινόμενο! Φαντάζομαι ότι είναι συνηθισμένη στο πλαίσιο μιας "παλαιάς" -για τη δική μου νοοτροπία- θεώρησης των πραγμάτων! Γκόρτσος, Γκόρτσος, Γκόρτσος! Με ενοχλεί, αλλά δεν με ξενίζει!
Αυτό όμως που με ξενίζει είναι όταν η μεθόδευση αυτή ΟΜΟΛΟΓΕΊΤΑΙ!
Όταν ο "προικισμένος" υποψήφιος ομολογεί ότι δεν επέλεξε που θα δώσει τη στήριξή του με βάση το καλό της πόλης, αλλά με βάση τις προσωπικές του φιλοδοξίες και λόγω της άρνησης κάποιου ή κάποιων να δεχτεί ή να δεχτούν τους όρους που ο ίδιος έθεσε!
Είναι πρωτοφανής η παραδοχή αυτή, στην προσπάθεια "δικαιολόγησης" της επιλογής για κάθοδο με την .... πλειοδοτήσασα επιλογή, που εκτός από τρίτη και καταϊδρωμένη, είναι και εκτός τόπου (κυριολεκτικά) και χρόνου!
Και είναι πρωτοφανής, γιατί υποτιμά την ίδια την "προίκα", δηλαδή τους ψηφοφόρους, που "πλασάρονται" ως πολίτες χωρίς κρίση, κριτήριο και άποψη, που άγονται και φέρονται από τον "προικισμένο", για δικό του "όφελος" και όχι για το καλό της πόλης!
Μένει να δούμε αν οι ψηφοφόροι θα ανεχτούν να αντιμετωπίζονται ως "προίκα" προς πώληση, για να έχει το παλληνιώτικο αυτό παραμύθι Καλό τέλος και
Να ζήσουν όλοι καλά και εμείς (οι Παλληνιώτες) καλύτερα!
1 σχόλια :
Θοδωρή πες αλεύρι;
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με υβριστικό ή προσβλητικό περιεχόμενο θα λογοκρίνονται ή και θα διαγράφονται. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση...