Οι απαντήσεις και ηστάση της Κατερίνας Στεφανίδη, πριν καιμετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες μαςεκφράζουν σε απόλυτο βαθμό. Ο χαρακτήραςτου Γιαννιώτη μας συγκινεί, η νοοτροπίατου μας εκπλήσσει ευχάριστα. Όμως ηΣτεφανίδη μας εκφράζει στο 100%, γιατίούτε αυθόρμητα (όπως ο Γιαννιώτης), ούτεεπιτηδευμένα (όπως άλλοι αθλητές κατάτο παρελθόν) δεν προσπαθεί να συγκινήσειτον μέσο Έλληνα. Αν και ο Σπύρος μαςάφησε άφωνους με την απόφαση του να μηναμφισβητήσει το χρυσό από τον συναθλητήτου. Σπάνιο.
Η Στεφανίδη κρατάει αποστάσεις, κάνει πίσω και μιλάει αφοπλιστικά ειλικρινά και εν μέρει ωμά. Ασυνήθιστο για την Ελλάδα των «politically correct» δηλώσεων μετά από επιτυχίες. Τότε δηλαδή που ξεχνιούνται τα πάντα και κυριαρχεί το συναίσθημα της μεγάλης ευτυχίας και ικανοποίησης.
Η Στεφανίδη το ξέκοψε από πολλούς. «Μας θυμάστε κάθε 4 χρόνια», είπε στους δημοσιογράφους που για άλλη μια φορά, σκέφτηκαν να ρωτήσουν ότι προλάβουν και όχι ότι έχει αξία.
Το δημοσίευμα της «Αυγής», ήταν τόσο σημαντικό που έπρεπε να ερωτηθεί η κοπέλα με το χρυσό μετάλλιο, κατά την άφιξη της στο αεροδρόμιο; Όπως και η κουταμάρα της Ισινμπάγεβα; Για να πάρουμε την ατάκα; Λες και δε φτάνει από μόνη της η παρουσία της χρυσής Στεφανίδη μπροστά στα ΜΜΕ, για να είναι από μόνο του πιο σημαντικό γεγονός από οτιδήποτε άλλο.
Η Ολυμπιονίκης μας έβαλε στη θέση που μας ταιριάζει. Ουσιαστικά είπε «δε δικαιούστε να γράφετε και να λέτε τίποτα ως υπόδειξη, όταν μας θυμάστε κάθε 4 χρόνια». Έχει άδικο; Ποια Αυγή, ποιος Βόγλης, ποιος δεν ξέρω και εγώ τι, μπορεί να πει κάτι σε μία κοπέλα που έφερε την Ελλάδα σε αυτό το υψηλότατο σημείο, χωρίς τη βοήθεια του επίσημου κράτους που λέγεται Ελλάδα; Οι γονείς της, ο προπονητής της, ο χορηγός της, ναι, να πουν και να ακούσουν από εκείνη τα πάντα. Οι υπόλοιποι στην άκρη.
Δικαίως χαρήκαμε με την επιτυχία της, δικαίως κλάψαμε εκείνο το ξημέρωμα, όπως και με τα άλλα παιδιά, δικαίως κάποιοι ένιωσαν μία ψυχική ανάταση. Ως εκεί. Περήφανοι γιατί; Βοήθησε κανείς μας τη Στεφανίδη να φτάσει στην επιτυχία; Δε νομίζω. Και καλά έκανε και δεν έπεσε στην παγίδα του λαϊκισμού στις δηλώσεις, σε αυτήν την ΚΑΚΟΣΤΗΜΕΝΗ τελετή υποδοχής που φτιάχτηκε πρόχειρα στο «Ελ. Βενιζέλος».
Είπε όσα έπρεπε, ευχαρίστησε όσους έπρεπε και δε ζήτησε, ούτε ζητάει κάτι από όλους τους υπόλοιπους, που τη θυμούνται μόνο στις επιτυχίες.
Η Στεφανίδη δουλεύει επαγγελματικά λόγω διαμονής στις ΗΠΑ και συζύγου από τη συγκεκριμένη χώρα. Ο επαγγελματισμός δεν χωράει συναισθηματισμούς.
ΥΓ: Πραγματικά πόσο δύσκολο είναι να φτιαχτεί μία κανονική και σεμνή, αλλά σωστή τελετή υποδοχής; Τι μπάχαλο ήταν αυτό; Δεν ξέρω ποιος ευθύνεται, πάντως τέτοιο χάλι, δεν επιτρέπεται. Μακάρι να μην το δούμε ξανά.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με υβριστικό ή προσβλητικό περιεχόμενο θα λογοκρίνονται ή και θα διαγράφονται. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση...